Mijn laatste blog is al weer eventjes geleden. Hoog tijd voor een update.
Als ik even niet schrijf, betekent dit dat er weinig nieuws te vertellen is. En dat is natuurlijk mooi. Deze week zit ik weer in een rustweek. Een week zonder chemo. Mijn lichaam krijgt de kans om weer wat bij te komen.
Laatst vroeg iemand me hoe dat zit met mijn chemo, hoe vaak ik nog moet. Ik snap deze vraag heel goed. Meestal hoor je dat iemand een x-aantal chemokuren krijgt en dat het daarna klaar is. Met de kuren die ik krijg, is dat wat anders. Ik blijf dit gebruiken zolang het z'n werk doet en zolang de bijwerkingen te doen zijn. In november ben ik een jaar bezig met deze chemo. Ik moet twee weken dagelijks chemopillen slikken en daarna volgt een rustweek. In deze rustweek laat ik bloedprikken en een dag later spreek ik de oncoloog. Gister mochten we weer naar hem toe en ik vond het erg spannend. Maar gelukkig had hij goed nieuws. De bloedwaarden waren stabiel en sommigen zelfs iets gedaald. Erg fijn, nu kan ik maandag met kuur 16 beginnen. Daar zijn we blij mee en God dankbaar voor.
Moe
De bijwerking waar ik het meest last van heb, is vermoeidheid. Ik voel me de hele dag
moe. Even een middagdutje doen helpt ook niet om dit weg te krijgen. Als ik zó moe ben, is het ook lastig om bezig te zijn en dingen te ondernemen. Toch probeer ik elke dag even naar buiten te gaan. Een stukje lopen of fietsen want lichamelijk bezig zijn, is met deze vermoeidheid wel belangrijk.
Gelukkig valt het verder qua bijwerkingen nog heel erg mee gelukkig. Ik hoop dat ik nog lang door kan met deze kuren. Dit geeft me extra tijd en daar ben ik ontzettend blij en dankbaar voor.
Als je hoort dat je niet meer beter zult worden, denk je snel dat je binnen afzienbare tijd zult overlijden. Gelukkig hoeft dat niet zo te zijn. Als de behandelingen aanslaan, kan iemand met uitgezaaide kanker nog best lang leven.
Ik hoor vaak 'wat zie je er goed uit'. Ik ben blij dat je aan de buitenkant niet ziet wat er woekert van binnen. Dat maakt het voor mij makkelijker om naar buiten te gaan. En ook al voel ik me vreselijk moe, je zult dat niet zo snel zíen.
Bezoek
Ik merk dat sinds dit voorjaar corona ons land in z'n greep houdt, ik minder mensen zie. Ik snap dat iedereen voorzichtig is, zeker met mijn kwetsbare gezondheid. Ik mis die contacten best wel. Gelukkig hebben wij een ruime woonkamer, dus mocht je zin hebben in een kopje koffie/thee, je bent van harte welkom
Emdr
Een van de bijwerkingen van chemo is misselijkheid. Ik heb daar wel heel veel last van. Ik heb verschillende medicijnen geprobeerd en er is er maar één die goed werkt, Dexametason. Ondanks de vervelende bijwerkingen, slik ik dit nu in een hele lage dosering. Het is kiezen tussen twee kwaden, of misselijk zijn, of de bijwerkingen van de Dexametason voor lief nemen. Mijn gezicht begint nu al weer wat voller te worden. Dat is een bijwerking die het meest zichtbaar is.
Maar de misselijkheid komt niet alleen van de chemo. Rond uitslagen heb ik er ook last van. Dat is dus meer psychisch. Op aanraden van een goede vriendin, die therapeut is, ben ik begonnen met emdr. Tijdens de intake kwam duidelijk naar voren dat ik best veel angst voel. Angst om wat gaat komen, het zwaard van damocles, de onzekerheid over elke scan of bloeduitslag. Tijdens de emdr moet je terugdenken aan de schokkende ervaring. In mijn geval het moment dat ik hoorde dat ik nooit meer beter zou worden. Door piepjes, volgen van haar bewegende vinger en klopjes op je knieën, zorgt ze voor afleiding terwijl je terug denkt. Deze combinatie brengt een stroom aan gedachten en beelden op gang. En dit zou moeten helpen bij de verwerking van de schokkende ervaring. Ik hoop dat deze therapie me gaat helpen om rond uitslagen minder gespannen en minder misselijk te zijn.
