Vrijheid

Het zelluf doen, niet afhankelijk zijn van anderen. Ik weet niet hoe dat bij jouw is maar ik heb graag zelf de regie. Wil zelf het stuur in handen hebben. Maar het laatste half jaar heb ik dat vaak uit handen moeten geven. Best lastig.

Wat was ik dan ook blij dat ik afgelopen week weer zelf een stukje auto gereden heb. Door m'n medicatie en moeheid  heb ik een half jaar niet achter het stuur gezeten. Woensdagavond wilde ik graag ergens heen in Emmeloord. Eerst samen met Bas naar de supermarkt. Dat ging prima, daarna alleen richting de winkelstraat. Toen ik weer thuis was, was ik behoorlijk moe. Kennelijk vraagt het nog veel inspanning en energie. Maar wat héérlijk, die vrijheid om zelf te bepalen waarheen en waarlangs ik rij en weg gaan op mijn moment. Vrijheid.

Echte vrijheid

Vrijheid. Het woordje blijft rondzingen in mijn hoofd. Want échte vrijheid is voor mij toch meer dan zelf autorijden. Nu ik zo beperkt ben, realiseer ik me dat steeds meer. Échte vrijheid komt voor mij bij God vandaan.

Als ik verdrietig ben of onzeker over de toekomst, komt er vaak een lied bij me boven of lees ik net een overdenking die zo goed bij mijn gevoel van dat moment past. Steeds weer lees ik in de bijbel hoe God belooft dat Hij zorgt en me nooit alleen laat. Ook niet als het leven zo zwaar is.
Wat troost het mij als ik lees in bijvoorbeeld psalm 62 " Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen, van hem blijf ik alles verwachten. Hij alleen is mijn rots en mijn redding, mijn burcht, ik zal niet wankelen. Bij God is mijn redding en eer, mijn machtige rots, mijn schuilplaats is God."

Ik zou niet weten wat ik zou moeten zonder deze zekerheid. Volgens mij zou ik radeloos worden. Heb ik dan geen vragen, ook naar God? Tuurlijk heb ik die en die stel ik ook. "Waarom, waarom gebeurt dit. Heer, ik ben nog niet klaar om dit leven los te laten, mijn gezin, familie, vrienden." Maar ondanks mijn vragen voert mijn vertrouwen in God de boventoon. Ik weet dat dit leven waarschijnlijk eerder eindigt dan ikzelf zou kiezen en dan mag ik naar mijn hemelse Vader toe. Dat geeft me rust, en dat is voor mij échte vrijheid.

Kerkdienst

Misschien snap je er niks van dat dit voor mij zo'n houvast is. God ontmoet ik thuis als ik muziek luister, bijbel lees maar ook als ik geniet van de natuur. In de kerkdienst op  zondag ontmoet ik God, en mijn broers en zussen in het geloof. Wil je iets meemaken van wat dit voor mij betekent dan nodig ik je uit om een keer mee te gaan. Zondag 29 september om 9.30 uur hebben we een speciale dienst voor mensen die willen proeven hoe een kerkdienst bij ons is. Je bent van harte welkom. Laat het me maar weten als je samen met me hierheen wilt gaan.

Ik ben blij dat ik zoveel vrijheid, rust en kracht van God krijg. Ik kan niet zonder.

Nieuwe coupe

Langzaam begint mijn haar weer te groeien. Het is nog heel kort, en heerlijk zacht. Máár het begin is er. Per week zien we het langer worden.
En dan komt dat ene moment. Durf ik zonder pruik. Thuis heb ik de pruik eigenlijk nooit meer op. Als er mensen komen zet ik voor hen ook niks meer op m'n hoofd. Nu nog die laatste stap, zonder pruik naar buiten.

Durf ik het?

Gisteravond was er een fotoshoot met koor voor onze nieuwe cd. Mijn zoon Boaz vond m'n haar nog wel heel erg kort. Hij zou 't nog niet doen. Bas vond het wel kunnen maar...... kies waar je jezelf goed bij voelt. Angst.... dus toch met pruik op het huis uit gegaan.

Naar koor toe rij ik altijd met twee lieve koorvriendinnen. Wat vinden jullie vroeg ik heb terwijl ik in de auto mijn pruik af deed. Zo ben je veel meer jezelf, met pruik sta je dan altijd zo op die foto, het kan prima.

Héél spannend maar ik heb het gedaan. Mijn pruik is in de auto blijven liggen. Ik sta met m'n korte koppie haar op de foto.

Ik ga mijn mooie nep-haren voor de laatste keer wassen en dan verdwijnt de pruik in een doos. Wat heb ik er veel plezier van gehad.  Wat ben ik blij met deze fantastische oplossing. Maar nu is het tijd voor een nieuwe fase.

Een nieuw begin. Misschien wel tekenend voor hoe het nu gaat. Steeds kleine positieve stapjes voorwaarde zetten. Steeds dilemma's te overwinnen. En langzaam, heel langzaam kleine stapjes voorwaards zetten.