Investeren in relaties

"We zouden het leuk vinden om een keer bij te kletsen maar...... zie jij dat nog wel zitten?" Regelmatig krijg ik deze vraag. Mijn antwoord is altijd.  "Lijkt me leuk om af te spreken."
Juist nu vind ik relaties belangrijk.  En wil ik graag investeren in relaties. Met familie, vrienden maar ook in relaties met bijvoorbeeld kennissen of oud-collega's.  Waarom?

Juist contact met anderen geeft me veel voldoening.  Ik ben gewoon Poulien gebleven. Kanker is er bij gekomen als onderdeel van mijn zijn. Een onderdeel dat behoorlijke invloed heeft door de bijwerkingen en moeheid. Mijn drive om er te zijn voor anderen, me zinvol in te zetten is niet veranderd. Door contacten met andere blijft mijn wereld groter. Thuis zitten is totaal niet mijn ding.  Daar haal ik weinig voldoening uit. Door moeheid ben ik veel meer aan huis gekluisterd.  Dan is bezoek of op bezoek gaan een heerlijke afleiding.

Kom dus rustig langs voor een kopje koffie of thee. Ik vind het leuk.

Ziek zijn betekent regelmatig afspraken in het ziekenhuis.  Afgelopen donderdag mocht ik op controle bij de dermatoloog voor mijn trombosebeen. Ze heeft weer een echo van mijn been gemaakt. Daar is op te zien dat de trombose kleiner is geworden en het bloed er weer langs kan stromen. Ik heb nieuwe kousen gekregen die ik de komende twee jaar moet dragen. Van die oerlelijke huidkleurige kousen. Nu in de winter is dat niet zo erg  maar van ' t zomer...... maar ja, ik heb weinig keus. Door het dragen van deze kousen is de kans op terugkeer van de trombose kleiner. Daar doe ik het dan maar voor.
In mijn rechterbeen hou ik ook behoorlijk vocht vast. Ik heb daarom voor beide benen zo'n super mooie sok gekregen.
Vandaag ben ik alweer halverwege de 5e chemokuur.  De bijwerkingen vallen gelukkig mee. Vooral moeheid en minder energie zijn de lastigste. Zeker omdat ik graag dingen blijf doen en me niet wil laten beperken door moeheid.  Dat blijft een zoeken naar de juiste balans.

Vanmorgen in de kerk zongen we

opwekking  770. Ik zal er zijn. Een lied waarbij ik het nooit droog kan houden. Wat een troost en bemoediging klink daar in. "Niets kan mij ooit scheiden van Jezus mijn Heer. Geen dood en geen leven, geen moeite of pijn. Ik zal eeuwig zingen, dicht bij U zijn"
Als ik dit zing is het zo dubbel. Ik wil nog lang niet sterven maar wat geeft het een troost dat het leven hier niet stopt maar eeuwig door gaat.  Dat geeft me rust en moed om deze onzekere weg te gaan.