Magnesium en muziek verwarmen je

Fijn, chemo nummer 5 kon vandaag doorgaan. Het is wel heel erg prettig hoor om 's morgens om 8 uur telefoon te krijgen uit het ziekenhuis.  Dan weet ik zeker dat ik straks niet voor niks kom. Dat de chemo ook écht door kan gaan.

Om 10 uur stapten we de dagverpleging op. Het is nog leeg, we zijn patiënt één. We mogen ons installeren op het achterste bed. Het zelfde bed als vorige week. Vrij snel na ons komen de volgende patiënten.

Magnesium

De gordijnen rond het bed gaan dicht om het infuus op de port-a-cath aan te sluiten. De verpleegkundige vraagt of het de vorige keren direct goed ging. Ze vertelt dat voor de zekerheid de magnesium al klaar ligt. We maken er een grapje over dat het voor de blog wel leuk zou zijn om over iets nieuws te kunnen schrijven.

Het aanprikken van het infuus gaat makkelijk. Ze kan goed voelen waar ze prikken moet. Dan de test of het ook écht goed zit; er wordt wat zout ingespoten en daarna weer met een spuit opgezogen. Er moet nu ook wat bloed meekomen..... Maar je raadt het al, géén bloed. Tijd voor testmethode twee. Er wordt een klein beetje magnesium via het infuus in de port-a-cath gespoten. Ik voel het meteen. Eerst wordt m'n mond warm en snel verspreidt het zich over m'n lijf. Voldoende bewijs dat het infuus goed is aangesloten. De chemo kan beginnen. Zoals altijd eerst drie verschillende soorten voormedicatie tegen de bijwerkingen en daarna de zak met chemo.

Tijdens de chemo krijgen we gezelschap van een vriendin.  Gezellig om zo samen te kletsen. De ochtend is zo voorbij.  We zullen afwachten wat de komende week gaat brengen. Hoe ik me ga voelen.

Muziek raakt

Vorige week maandag overleed Kinga Ban. Zij had ook uitgezaaide borstkanker. Zo'n overlijden grijpt me dan wel extra aan.  Veel van jullie zullen haar kennen als o.a. zangeres van Sela. Net voor haar sterven kwam er een lied van haar uit samen met Trinity-zanger  Elbert Smelt. "Leef met volle teugen." Ze zingen daarin 'leef met volle teugen,  durf te leven met de dag. Glimlach elke morgen, er is iets moois dat op je wacht."

Hoe pittig ik de weg die ik nu moet gaan ook vind. Dát is ook mijn houvast. Met tranen die over m'n wangen stromen, luister ik dit lied. Ik weet, geloof en vertrouw op God. Hij zal kracht geven. Hoe zwaar de weg nú ook is.  En aan het eind wacht ons een mooiere eeuwige toekomst. God is er bij, ook als we het zelf even niet snappen of voelen.