Chemo, er is niet zoveel te zien

Gister kreeg ik chemo 4. Voor het eerst in Emmeloord.  Om 8 uur 's ochtends telefoon van het ziekenhuis. Een verpleegkundige die vraagt hoe het gaat en vooral hoe het met de neuropathie is. Gelukkig kan ik vertellen dat mn vingers weer veel meer gevoel hebben. De chemo kan dus door gaan. Ze vraagt of ik al om 9 uur in het ziekenhuis kan zijn. Natuurlijk!

Boaz is vrij en wil graag mee. Gewoon om te zien hoe een chemo gaat, om er een beetje een beeld bij te krijgen. En natuurlijk omdat het voor mij gezellig is.
We zijn de eersten op de dagbehandeling en kunnen uitkiezen welk bed we willen. We kiezen het laatste bed, daar is de meeste ruimte omheen.

Sterke botten

Via de port-a-cath wordt het infuus aangesloten, gelukkig gaat dat weer metéén goed. En de zak met APD kan beginnen door te lopen. Deze APD kring ik één keer per maand en is bedoeld om de botten sterker te maken. Het duurt twee uur voor de hele inhoud van deze zak naar binnen is gelopen.

Na een uurtje heeft Boaz het wel gezien. Hij verteld dat het wel een beetje was zoals hij verwacht had, al had hij ook niet échte verwachtingen. Hij heeft nu in elk geval kunnen zien hoe dit toegaat. En ik vond het gezellig dat hij mee was.

Rond half 12 kan de voormedicatie voor de chemo worden gegeven. Een middeltje tegen de misselijkheid,  iets om allergische reacties tegen te gaan. Ik wordt er lekker suffig van en geef me d'r maar een beetje aan over.
Rond 12 uur begint de chemo en krijgen we onze lunch. Dat is wel even anders dan in Sneek hoor. Geen verse soep maar een bouillon uit een zakje. Maar verder is het prima geregeld.
Rond 1 uur zit de chemo er ook in en kan het infuus afgekoppeld worden. In de port-a-cath wordt nog een middeltje gespoten zodat het de volgende keer beter aan te prikken is. Chemo 4 zit er op.

Bouillon uit een zakje

Het is wel een beetje anders dan in Sneek. Door op 1 zaal te liggen met meerdere mensen is er meer levendigheid. Je ziet hoe verschillend de behandeling bij de een en de ander is. Een persoon was binnen een kwartier weer weg omdat hij alleen een spuitje moest. De volgende ligt een uurtje. Het was rustig volgens de verpleegkundigen. Wij waren er als eersten en gingen als laatsten weg.

Vandaag ben ik erg moe. Lekker uitslapen en vanmorgen gezellig een vriendin op de koffie. Gelukkig kan ik na de middag weer onder de wol kruipen. Het is best apart om direct te merken dat de chemo aan 't werk is. Vooral mijn smaak is al weer aan het veranderen, alsof er ijzer in m'n tong zit, zo'n aparte gewaarwording.  Als de chemo z'n werk doet, moet ik de bijwerkingen maar voor lief nemen.