Roze olifantjes

Al een jaar slik ik verschillende medicijnen tegen de pijn in m'n  ribben en onderrug. Nu weet ik waardoor die pijn veroorzaakt wordt. Niks geen ontsteking of verkeerde manier van tillen. Nee, uitzaaiingen.

Tramadol en oxycodon

Van de huisarts krijg ik andere medicijnen. Ik begin met Tramadol . Ja inderdaad, een sterk middel wat verslavend kan werken. Maar als 't  helpt, vind ik dat minder belangrijk. De eerste dagen gaat het super, geen pijn.... wat voelt  dat heerlijk. Vrijdags begonnen en woensdags moet ik vreselijk overgeven, zomaar uit het niets. Donderdags net na de punctie, we zijn nog in het ziekenhuis, komt weer alles er uit. Griepje misschien. ....
Dinsdags is het weer raak en is 't voor  mij wel duidelijk, dit is een bijwerking van de Tramadol. Die slik ik dus nóóit weer.


Maar wat nu? Middeltje 2: oxycodon, morfine-achtige pijnstilling. Thuis lachen we er om. Zal ik nu roze  olifantjes gaan zien 😆.
Bijwerkingen: misselijk en obstipatie.  Naast 2 kleine doosjes oxycodon krijg ik een tas vol mee met laxeermiddel en zetpillen tegen de misselijkheid.  Nou dat moet toch goed gaan.
Maar helaas. Na dag 1 en 2 heb ik de wc-pot meerder keren bestudeerd en m'n maag geleegd. En wat er eigenlijk in die pot moest verdwijnen, zit vast.
Gelukkig is ook op zaterdag een arts bereikbaar. Nu maar duimen dat de nieuwe pillen hun werk gaan doen zodat ik weer gewoon kan eten en naar het toilet kan.


Sorry voor deze minder smakelijke blog. Het is géén gevolg van roze olifantjes