Moe, moe, moe

Dag 3 na de 1e chemo. Veel mensen vragen me hoe het nu gaat. En eigenlijk ben ik niet ontevreden. Nee, ik ben best tévreden.
Ik ben niet misselijk geweest, Yaeh!!!

Waar ik wel tegenaan loop, is dat ik heel snel moe ben. Woensdag heb ik niks gedaan. Heerlijk dat er dinsdag en woensdag lieve vriendinnen waren die eten voor ons hadden gekookt.
Donderdag even op de fiets naar de markt en maximaal een uurtje weg geweest. Dat was een hele overwinning. 'S middags nog wat werktelefoontjes en mails weg gewerkt. Ik ben blij dat we iemand gevraagd hebben om wekelijks het huis schoon te maken. Bijzonder om zelf in bed te liggen terwijl zij druk bezig is.

Typefouten 

En vandaag, vrijdag vond ik het tijd om echt even aan het werk te gaan. Twee uur achter de laptop en daar ontdekken dat typen veel lastiger gaat omdat ik allemaal typefouten maak. Maar ik heb wat dingen kunnen regelen en projecten kunnen uitzetten. Tussen de middag heerlijk geluncht

met een vriendin. Als je werk het goede doel is van het bedrijfsbroodje van Eindeloos, moet je daar toch een keer eten. Daarna 3 uurtjes naar bed om vanavond naar een concert te kunnen.

Tijdens het rusten belde m'n superleuke oncologieverpleegkundige. De hoofdhuidkoeling-show is nog niet helemaal rond. Er blijkt toch geen busje naar Emmeloord te rijden maar een gewone auto. En 't apparaat is best zwaar.... wordt vervolgd.

Als ik terugkijk op week 1 overheerst de moeheid. Wat ook wel vervelend is, is het afnemen van m'n smaak. Ik wil nu niet afvallen, wie had dat een paar maand geleden gedacht, toen vond ik dat er wel 10 kg af mocht😄.
Doordat veel eten me minder goed smaakt, is het lastig om genoeg binnen te krijgen.

Planning van m'n activiteiten zal ik de komende periode goed in de gaten moeten houden.  En dat is wel lastig voor iemand die niet van stilzitten houdt.